Een special voor hooggevoelige gescheiden personen…
Zo ga je om met die rollercoaster aan emoties en gevoelens!
Er komt weer zonneschijn na die wolkbreuk!
Het is heel triest wanneer de wegen van twee mensen, die ooit vol verlangen en liefde in de echt verbonden zijn, scheiden. Door welke reden dan ook. Vrijwillig… of niet.
Daar kan niet over geoordeeld worden. Simpelweg omdat we niet kunnen weten wat zich achter gesloten deuren heeft afgespeeld. Over hoe flexibel een mens is om emotioneel, mentaal of fysiek te incasseren valt niet te discussiëren. Hoe het is en wat iemand écht heeft ervaren is maar moeilijk te zien van buiten af. Een scheiding haalt abrupt alle romantische dromen over liefde uit de lucht. Het geloof dat liefde iets puurs is, een mooi gegeven om op te kunnen bouwen en te vertrouwen is ingestort. Een nare realiteit dat onvoorwaardelijke liefde eigenlijk een Fata Morgana is. Een verspilde kans op een fijn en stabiel leven, uitgelopen op een pijnlijke teleurstelling. Zó kan het voelen.
Wat zijn de emotionele fases na een scheiding en hoe ga je om met die rollercoaster aan emoties en gevoelens?
Soms heb je dikke pech. En dat bedoel ik natuurlijk een beetje spottend. Neem mij. Ik heb de pech dat ik als jonge meid, tot over mijn oren verliefd op een populaire jongen van school, in het huwelijksbootje ben gestapt. Veel te jong en onervaren begon ik als begin twintiger aan een romantisch huwelijksidee. Binnen anderhalf jaar was de romantiek er af en werd ik plompverloren op straat gezet in een stad waar ik verder niemand kende.
Soms heb je nog meer pech. Wanneer je tien jaar later denkt je soulmate gevonden te hebben bijvoorbeeld, maar waarin je bedrogen uitkomt.
Het enige wat je daarin voor jezelf kan betekenen is leren van ervaringen, er sterker uit proberen te komen en je niet laten ontmoedigen door dikke pech.
Zelf heb ik een jaar na mijn tweede scheiding heel kort een nieuwe relatie gehad. Niet heel close, ik wilde graag mijn eigen ruimte houden. Toen de relatie na enkele maanden voorbij was bleek dat ik toch niet voldoende verwerkt had. Het verwerken begon opnieuw. En heftiger. Ik ben jaren daarna alleenstaand met mijn kinderen verder gegaan om eerst stabiliteit terug te vinden. Persoonlijk denk ik dat het niet fair is om van de ene relatie in de ander te stappen. Het kan zijn dat je na de scheiding erg gefocust raakt op vervulling van mentale en fysieke verbinding. Behoeften die je misschien in je huwelijk hebt gemist. Maar toch; het beste advies luid dat je jezelf de ruimte en tijd mag geven om van een lange relatie bij te komen en van mogelijke ellende te helen. Gebeurtenissen tijdens een huwelijk en de gevolgen na de scheiding moeten een plek kunnen krijgen zonder afleiding, of door een nieuwe ‘liefde’. Je hebt tijd alleen nodig om jezelf te hervinden.
Na een scheiding volgt er een helingsproces, te verdelen in meerdere fases…
Fase 1 – Emoties en gevoelens
Opluchting, verdriet, boosheid, onbegrip, schuldgevoel, twijfel, schaamte… Je kunt keihard geconfronteerd worden met intense emoties, die je waarschijnlijk niet direct zag aankomen en die je vaak ook behoorlijk kunnen verassen. Op één dag kun je opluchting ervaren en daarna een verterend schuldgevoel. Dat wordt vaak omschreven als die achtbaan van emoties. Je net opgebouwde broze zelfbeeld kan het volgende moment compleet vernietigt worden. En naast die achtbaan van emoties loopt de communicatie met je ex-partner mogelijk stroef en kan er veel emotionele ruis zijn. De gevoeligheid waarin jij emoties ervaart ligt er natuurlijk aan hoe sensitief je van aard bent. Ik ga verder in op de emoties van een hoogsensitief persoon. Deze fase heeft bij mij ongeveer anderhalf a twee jaar in beslag genomen.
Emoties kalmeren en uiten
Het kan goed zijn dat je in deze fase een sterk gevoel ervaart van rouw, verraad, schuld en schaamte. Het kunnen overweldigende emoties zijn die je met negatieve gevoelens en gedachten kunnen meeslepen in een heftige dip. Je hele lichamelijke huishouding kan enorm van slag raken hierdoor. Last van je maag, darmen, hoofdpijn, spierpijn en verlies van gewicht of juist extra. Misschien grijp je (terug) naar middelen om jezelf van deze emoties af te leiden. Het kan te zwaar en pijnlijk voor je voelen om erdoorheen te komen. Ik geef je graag wat tips die je kunnen helpen om je emoties in deze fase te kalmeren:
- Praat van je af en ventileer er op los. Maar dan wel tegen een persoon die je vertrouwd.
- Schrijf van je af, in een dagboek, een blog, op losse vellen en verbrand ze eventueel als jou dat een goed gevoel geeft.
- Teken, kras, kleur, schilder, boetseer. Doe iets met je handen om dat wat in je hoofd zit te uiten en vorm te geven.
- Zoek een hobby, bedoeld voor het creëren van doelen en het gevoel van trots zijn op jezelf te bevorderen.
- Geef jezelf de ruimte om heel hard te huilen, te schreeuwen, te mopperen. Het kan enorm bevrijdend zijn. Emoties moeten een weg vinden om uit je systeem te komen. Doe dat liefst wel wanneer je even alleen bent. Houd je dan niet teveel in. Wees lief voor jezelf. Adviseer jezelf zoals je een vriendin zou adviseren.
- Vermijd emotioneel contact met je ex-partner als blijkt dat er nog teveel negatieve emoties spelen. Spaar jezelf en de ander door emoties niet op elkaar af te reageren, dat maakt de situatie erger. Bovendien kost het je een bult onnodige negatieve energie.
- Zoek zo snel mogelijk professionele hulp als je daar behoefte aan hebt. Schaam je er zeker niet voor. Zie de hulp als een tijdelijke ondersteuning om verder te komen. Niet omdat je het zelf niet zou kunnen.
Fase 2 – Aanvaarding en vergeving
Het kan een lange weg zijn leren te aanvaarden. De eerste overweldigende fase ben je voorbij. Waarschijnlijk voel je je rustiger en kun je weer ademhalen. Je voelt je steeds meer jezelf worden en geniet weer wat meer. De weg naar aanvaarding ben je ingeslagen en daarmee heb je een stukje herstel binnengehaald. De meest heftige emoties zijn gekalmeerd en begrijp je beter. In deze fase kun je nog steeds overweldigd worden door emoties, vooral door een vervelende aanleiding. Maar je hebt ze nu beter in de hand.
Sleutels naar herstel
De weg van aanvaarding is een proces die je niet zomaar doorloopt. Aanvaarden doe je niet zo gemakkelijk. Daar gaan heel wat overdenkingen, gevoelens en emoties mee gepaard. Een negatief gedrag van jezelf of van je ex-partner kan dit proces negatief beïnvloeden. Waak ervoor dat je je niet negatief laat beïnvloeden. Laten we uitgaan van het gemiddelde. In deze fase groeit er een nieuwe manier van communiceren met je ex-partner. Wanneer er is gekozen voor co-ouderschap, moet je een weg vinden om te communiceren over de kinderen, afspraken, etc. De gemoederen zijn wat gesust, er is meer ruimte om elkaar te aanvaarden als ex-partners en het nieuwe leven dat jullie gescheiden van elkaar proberen op te bouwen. Dat werkt in je voordeel om ook het gebeuren stap voor stap te leren aanvaarden. De gebeurtenissen tijdens je huwelijk, of wat geleid heeft tot de breuk. Het zijn allemaal pijnlijke ervaringen die je een plek moet leren geven. Aanvaarding is hierin de sleutel naar herstel. Daarnaast maak je zo ook ruimte voor vergeving. Bij wederzijdse aanvaarding en positieve communicatie (proberen in ieder geval) bouw je beide aan je eigen positieve toekomst. En daar hoort vergeving ook bij. Aanvaarding en vergeving zijn belangrijke sleutels naar een open toekomst voor jezelf en de ander en zeker niet minder belangrijk, de kinderen.
- Zorg dat je weer een doel hebt.
- Leer aan te geven in het communiceren wat jij prettig vind, vanuit een positieve modus. Niet aanvallend, maar vanuit je eigen grenzen.
- Sta open voor nieuwe vrienden. Accepteer dat ‘oude vrienden’ ook voor een keuze zijn komen te staan. Maar besef ook dat het hebben / houden van dezelfde vrienden een keerzijde kan hebben.
- Onderneem leuke nieuwe dingen. Kies een eigen kledingstijl, ga naar de kapper, etc.
- Verzorg jezelf goed. Wees lief voor jezelf. Gun jezelf dingen. Geef jezelf positieve aandacht, lees een goed boek, kijk een leuke film, haal bloemen in huis, kleur je vrolijk. Hobby er op los. Praat en denk positief tegen en over jezelf. Je gedachten en woorden zijn als zaadjes in je hoofd.
Fase 3 – Jezelf terug
Tijdens deze fase volgt een stuk bewustwording en nieuwe inzichten. Van jezelf, je omgeving, van het leven en jouw plek in het bestaan. Het terug vinden van mezelf heeft voor mij zeker wel drie tot vier jaar geduurd. Het kan goed zijn dat je in alle fases ingesleten patronen tegen komt als belemmering. Deze patronen kunnen doorbroken worden, al dan niet bewust of onbewust. Schakel hulp in als je moeite hebt om oude, lastige patronen te doorbreken en om nieuwe structuren op te bouwen. Om je leven als alleenstaande met je kinderen opnieuw vorm te geven, hoe je alle ballen in je eentje omhoog houd. Jezelf terug vinden is meer dan alleen een ontdekkingsreis terug naar jezelf met nieuwe inzichten. Het maakt je enorm bewust van het feit dat je er alleen voor staat. In voordelen en nadelen. Het kan je confronteren met grote verantwoordelijkheden, met je eenzaamheid. Als je kinderen hebt dat ze niet altijd meer bij je zijn, je moet ineens onnatuurlijk leren loslaten, je verliest een stukje controle en wordt je beter bewust van je meningen en opvattingen over opvoeden en überhaupt het leven.
Houd grip, je kan het!
Jij bepaalt je regels, de verantwoordelijkheid, de ballen in de lucht. Zorg dat je weet hoe je het geregeld wilt hebben, geef duidelijk grenzen aan, schrijf ze eventueel op. Houd grip op deze nieuwe bewustwordingen en inzichten, creëer houvast en grijp desnoods naar handvatten.
- Zoek eventueel ondersteuning bij familie, vrienden, kerk.
- Zoek je financiële papieren uit – zorg dat je weet hoe je ervoor staat, maak een balans op, etc.
- Zorg voor stabiliteit. Werk evt met schema’s, dagritmes, zorg voor structuur of leg het opnieuw aan.
- Leef lach en leer, hou van humor, kom eens uit je comfortzone, maak je trots op jezelf.
- Aanvaard je leven zoals die nu is. Stel doelen en ga ervoor. Geef jezelf de ruimte en wil niet teveel. Stap voor stap.
- Leer te vergeven. Jezelf. Je ex-partner.
En vergeet niet; elk begin, elk iets dat je probeert lukt niet in een keer feilloos. Het is vaak twee stappen voorruit, een stap terug, net zoals dat gaat bij andere problemen oplossen. Dat is de regel. Gun jezelf dan ook de ruimte om fouten te maken, straf jezelf niet vanuit schuldgevoel, of als je nog last hebt van negatieve gevoelens. Ruim ze dan op. Alle negatieve emoties schaden, geven blokkades. stapelen schuldgevoelens op. Door het koesteren van wrok – voor jezelf of anderen – raak je verbitterd. Ruim daarom op, vergeef, aanvaard, jezelf, de ander, je leven zoals die nu is. Groei en geniet daarnaast ook.
Leef, lach en leer!
Je kunt het, geef niet op! Xxx- Tineke