“Je faalt nooit zolang je houding en innerlijk streven oprecht is en je keuzes maakt op basis van liefde.”

Er kwam een jonge vrouw naast mij op een bankje zitten. Ik kende haar via goede kennissen. Ze zag er leuk uit: mooi haar en altijd – in ieder geval wanneer ik haar zag – netjes opgemaakt, leuke kleren en een gezellige, vlotte babbel. Even schoot het door mijn hoofd: ze heeft vast een goed leven…

Eerst was het stil. Toen wendde ze zich naar mij toe en zei spontaan: ‘Jij hebt het best goed voor elkaar he…’

Ze wachtten even op een reactie, maar ik wist niets te zeggen. Haar opmerking kwam geheel onverwachts. Bovendien bracht het totaal een andere sfeer in mijn binnenste teweeg, want ik voelde me allerminst als een vrouw die het allemaal voor elkaar had. Ik was somber gestemd en in mijn hoofd heerste chaos. Ik voelde me totaal niet ontspannen, ondanks dat ik mijn – door ontelbare slapeloze nachten oververmoeide – lijf in het voorjaarszonnetje probeerde te laten ontspannen. Maar blijkbaar zag het er anders uit…

‘ …Je hebt leuke meiden, een goede baan. (…) En je ziet er altijd zo goed uit…’

Nadat ik haar met een knik en een korte glimlach had beantwoordt, vertelde ze dat ze een zoontje had van net 1 jaar. Ze voelde zich oververmoeid en had angst- en paniekaanvallen. Ze hield zich vast aan een zeer strak schema en voelde zich falen als moeder en echtgenote.

We raakten verder met elkaar aan de praat en ik kreeg de mogelijkheid haar denken van een andere kant te belichten.

Ik vertelde haar dat ik die ochtend een bemoedigend stukje had gelezen in een boekje over het moederschap: Mam, je bent fantastisch! Iets dat ik zelf zo nodig had.

Er stond:
“Je moet weten dat je inspanningen die nu zo vruchteloos lijken, eens vrucht zullen dragen, en dat er een grote kans bestaat dat ze dan grote voldoening zullen schenken. Alles wat je doet, heeft zijn uitwerking.”

Ik deelde met haar mijn gedachten, over dat deze woorden niet alleen hun waarde hebben met betrekking tot het moederschap, maar ook voor bijvoorbeeld in het huwelijk. In een periode waarin je je overspoeld voelt en je het gevoel hebt dat je alleen maar investeert in je kinderen en je man, is het goed dat je herinnerd wordt aan wat echt belangrijk is. Dan heb je uitzicht nodig om je op te richten. Een perspectief, zodat je over de obstakels van de dag heen kan kijken naar de doelen van morgen. Dat alles wat je doet, zijn uitwerking heeft. Op een positieve manier.

Ik denk dat het belangrijker is wat je daarna doet. Blijf niet hangen in schuldgevoelens, maar geef toe (ook voor jezelf) dat je in zulke omstandigheden minder verdraagzaam en geduldig kan zijn.
Als je dan soms – of misschien zelfs wel regelmatig – een wat korter lontje hebt is heel begrijpelijk. Dan ga je een keer over je grens en schiet je een keer uit je slof.

Ik denk dat het belangrijker is wat je daarna doet. Blijf niet hangen in schuldgevoelens, maar geef toe (ook voor jezelf) dat je in zulke omstandigheden minder verdraagzaam en geduldig kan zijn. Je hebt dan even niet de energie om veel meer te kunnen incasseren.

Zeg gewoon sorry en accepteer de vergevingsgezindheid van anderen om je heen. Denk verder niet te lang na over dat gemopper, leg het naast je neer en ga met goede moed verder. Neem je kind bij je, knuffel wat vaker en leg uit dat jij nu wat sneller van je stuk gebracht kan worden, maar dat je natuurlijk – ook dan – van je kind houd. Ik denk dat dit soort van investering belangrijker is dan je nu kunt inschatten. Juist in deze periode is een knuffel en een lief gebaar zo belangrijk!

Als het dan niet gaat zoals je graag zou willen, laat het dan even los. Wees niet te streng voor jezelf!
Ik vertelde haar hoe ik me voelde waarop ze verbaasd reageerde. Ze keek opgelucht toen ze herkenning in mijn verhaal vond.

‘Oh, dat zie je dus echt niet aan de buitenkant he. Zouden ze van mij dan ook denken dat ik het goed maak en het als moeder en vrouw goed doe..?’

We hebben zo een tijdje zitten praten. En uiteindelijk lachte ze naar me en zei: ‘Oh, dat zie je dus echt niet aan de buitenkant he. Zouden ze van mij dan ook denken dat ik het goed maak en het als moeder en vrouw goed doe..?’

Ik grinnikte en knikte bevestigend. Dat was zeker!

Je faalt nooit zolang je houding en innerlijk streven oprecht is en je keuzes maakt op basis van liefde.
Gevoelens kunnen we niet op voorhoofden lezen. Wanneer ik haar zie dan kan ik denken dat ze het goed voor elkaar heeft, en zo ook andersom. En des te meer wanneer we een vrolijk masker opzetten en doen alsof alles goed en wel is.

In dit verhaal komen er vast hoe’s, wat’s en waarom’s in je op. Nou, dit verhaal heeft twee kanten; Het gaat er om of jij beseft hoe omgevingsbewust je zelf bent (of denkt dat je bent). En dat jij het nooit slecht kan doen als moeder en echtgenote, zolang je houding en innerlijk streven oprecht is en je keuzes maakt op basis van liefde. En dat je bij elk moment even stil staat en jezelf afvraagt; wat ik nu zaai, zal ik dat straks kunnen oogsten ten goede, voor mij en de mensen om mij heen?
Hoe omgevingsbewust ben jij?

Wat zaai jij?